بنام خداوند آگاه و دانا

که او میداند عزادار حسین را

کی هست لایق و کی نالایق

شیخ جعفر شوشتری:

از عظمت معجزه قرآن آن است که برخلاف دیگر کتابها، تکرارش ملال آور نیست و بلکه لطفش هم بیشتر می شود. در مصیبت حضرت امام حسین (ع) نیز همین گونه است، زیرا هرچه خوانده یا شنیده شود باز هم تازه است. دیگرآنکه نگاه کردن به خط قرآن عین عبادت است و تلاوت و گوش دادن به آن هم عبادت. در مرثیه امام حسین(ع) نیز به همین صورت است، چه خواندنش و گوش دادنش باشد عبادت است و چه گریاندنش و گریه کردنش باشد نیز عبادت.

گاه از این همه نیاز

از این همه نتوانستن دلم به رنج می آید .

از اینکه نمیدانم چرا هستم و چگونه باید باشم .

و از همه تنهایی هایم گریزانم .

و این همه ترس که نمی گذارد آن چه درونم را به اتش کشید فریاد بزنم .

از این بعض که سالها نترکید بیزارم .

انسان بودن سخت است .

سخت است شبیه هیچ کس نباشی فقط شبیه خودت باشی.

سخت است که تنها خودت ، تنها مخاطب خودت باشی و هیچ کس نپرسد چرا و برای چه می نویسی.

درد است که می بینی هیچ کس شبیه خودش نیست و اگر باشد تنهاست .

رنج می کشم از این همه فریب از این همه دروغ .

رنج می کشم از این همه دکانی که به اسم عشق و عقیده و ایمان گشودند.

خسته ام از این همه تکرار از این همه سلام بی پایان و از عادت زیستن بیزارم .

خسته ام از خودم از همه آنهایی که هیچ گاه خدا به یادشان نمی آید .

خسته ام از این همه جهل از این همه ریا .

بیزارم از همه آنهایی که نمی دانند و خودشان را به دانستن می زنند و بدم می آید از همه آنهایی که می دانند و خود را به ندانستن می زنند .

گاه به همه باورهایم کافر می شوم و به هست بودنم شک می کنم .

گاه از این همه سکوت دلم می گیرد و دهانی می شویم برای گفتن حرف دیگران .

تا که قرآن بر نیزه باشد و علی فقط یک شعار باشد ، تا که سیاهپوش حسین باشیم .

امام حسین ( ع ) بیشتر از آنکه تشنه آب باشد تشنه لبیک بود ، افسوس که به جای افکارش زخمهایش را نشانمان دادند و  بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند .

شریعتی چه زیبا گفت : و حسین آن که عظمت رنج و شکوه شهادتش ، هر رنجی را آسان می سازد و هرمصیبتی را حقیر.

خیلی وقت بود که گریه نکرده بودم.

داریوش دوسرانی (tavabam)

ایمیل: darioush_13432000@yahoo.com