به آنهایی فکر کن

که در حال خروج از خانه گفتند :

روز خوبی داشته باش،

و هرگز روزشان شب نشد

به بچه هایی فکر کن

که گفتند: مامان زود برگرد،

و اکنون نشسته اند

و هنوز انتظار می کشند

به دوستانی فکر کن

که دیگر فرصتی

برای در آغوش کشیدن

یکدیگر ندارند و ای کاش زودتر

این موضوع را می دانستند

به افرادی فکر کن

که بر سر موضوعات پوچ و احمقانه

روبروی هم می ایستند و بعد غرورشان

مانع عذرخواهی می شود،

و حالا دیگر حتی روزنه ای هم

برای بازگشت به همدیگر وجود ندارد

به افرادی فکر کن

که فرصت آخرین نگاه

و خداحافظی را نیافتند

و من برای تمام رفتگانی که

بدون داشتن اثر و نشانه ای از مرگ،

ناغافل و ناگهانی چشم از جهان فرو بستند،

سوگواری می کنم

من برای تمام بازماندگانی که

غمگین نشسته اند و هرگز نمی دانستند

که آن آخرین لبخند گرمی است

که به روی هم می زنند،

و اکنون دلتنگ رفتگان شان نشسته اند،

گریه می کنم

نترسید به افراد دور و بر خود فکر کنید

کسانی که بیش از همه دوستشان دارید،

فرصت را برای طلب بخشش مغتنم بشمارید،

در مورد هر کسی که در حقش

مرتکب اشتباهی شده اید

قدر لحظه هایتان را بدانید

حتی یک ثانیه را با فرض بر اینکه

آنها خودشان از دل شما خبر دارند

از دست ندهید؛

زیرا اگر آنها دیگر نباشند،

برای اظهار ندامت خیلی دیر خواهد بود!

 دیروز گذشته است و آینده ممکن است

هرگز وجود نداشته باشد،

لحظه حال خودتان را دریابید

چون همین لحظه تنها فرصتی است

برای رسیدگی و مراقبت از عزیزانتان

پس اندکی فکر کن و بیاندیش